Λικέρ ρόδι. Από τους αλχημιστές στους μοναχούς.

  Από την αρχαιότητα το Punica grahatum, κατά κόσμον ρόδι, είχε μια ιδιαίτερη θέση στις αντιλήψεις για την διατροφή και την αντιμετώπιση των ασθενειών. Στις θεραπευτικές ιδιότητες του έχουν αναφερθεί ο Όμηρος, ο Θεόφραστος, ο Διοσκουρίδης, και ο Πλίνιος. Ο Μωάμεθ συμβούλευε τους πιστούς να τρώνε ρόδια για να τους απαλλάσσουν από πολλά κακά της ανθρώπινης φύσης.
   Σύμβολο της ζωής και της γονιμότητας, το ρόδι είναι πηγή πολύτιμων θρεπτικών συστατικών που χαρίζουν υγεία και ευεξία. Αποτελεί ένα από τα τρία ''ευλογημένα φρούτα'' του Βουδισμού. Στην ελληνική παράδοση είναι σύμβολο γονιμότητας και αιωνιότητας, γι' αυτό σε γάμους και την πρωτοχρονιά σπάμε ρόδια.

   Η λέξη λικέρ προέρχεται από το λατινικό liquyfacere που σημαίνει διαλύω και αναφέρεται στην διάλυση των αρωμάτων και των γεύσεων στο οινόπνευμα. Τα λικέρ τα εφηύραν οι αλχημιστές στην αρχή ως φάρμακα για να αντιμετωπίσουν διάφορες ασθένειες και ενοχλήσεις, ενώ στην συνέχεια προσπαθώντας να ανακαλύψουν το ελιξίριο της ζωής έπεσαν πάνω σε νέες γεύσεις. Έπειτα κάποιοι μοναχοί προσέθεσαν την ζάχαρη με σκοπό να κάνουν πιο εύγευστα τα διάφορα βότανα που καλλιεργούσαν. Έτσι, έφεραν γευστικά τα λικέρ ένα βήμα προς την μορφή που τα γνωρίζουμε σήμερα.

 Κάθε χώρα προσέθεσε τα δικά της στοιχεία. Φρούτα, βότανα, αρωματικά φυτά, λουλούδια, καθώς και μέλι. Ανακαλύφθηκαν επίσης διαφορετικοί τρόποι να ωριμάζει το λικέρ. Σε ξύλινα βαρέλια, σε μεταλλικά κτλ. Υπάρχουν επίσης διαφορετικοί τρόποι σερβιρίσματος σε κάθε χώρα, ανάλογα με τις ανάγκες και τις συνήθειες κάθε λαού. Το λικέρ ρόδι δεν είμαστε ακόμα και σήμερα σίγουροι σε πια χώρα πρωτοεμφανίστηκε. Οι φήμες για τα ελληνικά νησιά και συγκεκριμένα εκείνα του Ιονίου μπερδεύονται με εκείνες περί Ιταλίας, Ισπανίας και σε κάποιες περιπτώσεις Πορτογαλίας.

 Το μόνο σίγουρο είναι ότι το λικέρ ρόδι είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο ευεργετικά για τον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά αυτό θα το αναλύσουμε στην ενότητα  ''είμαστε ότι τρώμε''.